Ağustos 2018 sonunda Düsseldorf'daki karavan fuarına gittik,akşamına da milonga'ya.
Fuarda dolaşmaktan çok yorulduğum için otelde uyumak cazip geliyordu bana ama iyi ki Burak beni zorladı.
Cumartesi gecesiydi. Çok güzel , geniş parkesi olan aynalı bir salondu, giriş katında. Okulun eğitmenleri de genç bir çiftti. Giriş ücreti € 4,-.Erkek bir yandan DJ'lik yapıp bir yandan öğrencileri ile dans ederken kadın barda hizmet ediyordu.
Benim ilk Avrupa milongamdı. Her zamanki gibi önce dans edenleri gözlemledim. Yaş ortalaması , evet, herkesin söylediği gibi 40ın üzerindeydi. Genellikle de başlangıç veya orta seviye dansçılar , ama kendini göstermek üzerine , abartılı hareketler üzerine kurulmuş bir dan gördüm. Biraz üzücüydü.Halbuki okulun sahiplerinin dansı daha mütvazı idi. Belli bir yaşın zerindeki insanlar dans başladıklarında geçmiş tecrübelerini de katmak, izledikleri-belki hayal ettikleri dansı yapmak, belki iyi olduklarını düşündükleri baka dansları da Tango'ya eklemek istiyorlar. Yaşam tecrübesi olanların yeni bir şey öğrenmeleri bu yüzden zor sanırım: Sıfırdan öğrenci olmak katlanılmaz geliyor olabilir.
Müziklere gelince: cortina diye bir şey yok. tanda sıralaması diye bir şey yok. Tanda içinde sıralama-orkestra diye bir şey yok. Kafam karıştı. Dans isteğim bir geldi, bir gitti.Bu kadar gelgitli bir ruh halinde nasıl dans ediyorlar, anlayabilmiş değilim.
Dans edilebilir şarkılar çaldığında Burak'la dans ettik. Birkaç cabeceo yu görmezden geldim-okulun sahibininki de dahil. Ancak onlarla sohbet ettik.
Gecenin en çok dans eden ve en iyi görsellikte dans eden çifti genç bir erkek ve orta yaşlarında bir kadındı. Onlar bize Almanya'nın Wuppertal şehrinde büyük bir festival olduğunu söylediler. Avrupa'da nereden ayakkabı aldıklarını sordum, hepsini Buenos Aires'ten aldıklarını söylediler.Sürekli gidiyorlarmış.
Geceyi bitirip otelimize geri döndük.
Kafam karışmıştı: en iyi eğitmenler sık sık Avrupa'dalar ve bu insanlar neden müzikten bu kadar uzak, gösterişe bu kadar yakınlar!
Ocak 2018
Einhoven - Hollanda
Fuarda dolaşmaktan çok yorulduğum için otelde uyumak cazip geliyordu bana ama iyi ki Burak beni zorladı.
Cumartesi gecesiydi. Çok güzel , geniş parkesi olan aynalı bir salondu, giriş katında. Okulun eğitmenleri de genç bir çiftti. Giriş ücreti € 4,-.Erkek bir yandan DJ'lik yapıp bir yandan öğrencileri ile dans ederken kadın barda hizmet ediyordu.
Benim ilk Avrupa milongamdı. Her zamanki gibi önce dans edenleri gözlemledim. Yaş ortalaması , evet, herkesin söylediği gibi 40ın üzerindeydi. Genellikle de başlangıç veya orta seviye dansçılar , ama kendini göstermek üzerine , abartılı hareketler üzerine kurulmuş bir dan gördüm. Biraz üzücüydü.Halbuki okulun sahiplerinin dansı daha mütvazı idi. Belli bir yaşın zerindeki insanlar dans başladıklarında geçmiş tecrübelerini de katmak, izledikleri-belki hayal ettikleri dansı yapmak, belki iyi olduklarını düşündükleri baka dansları da Tango'ya eklemek istiyorlar. Yaşam tecrübesi olanların yeni bir şey öğrenmeleri bu yüzden zor sanırım: Sıfırdan öğrenci olmak katlanılmaz geliyor olabilir.
Müziklere gelince: cortina diye bir şey yok. tanda sıralaması diye bir şey yok. Tanda içinde sıralama-orkestra diye bir şey yok. Kafam karıştı. Dans isteğim bir geldi, bir gitti.Bu kadar gelgitli bir ruh halinde nasıl dans ediyorlar, anlayabilmiş değilim.
Dans edilebilir şarkılar çaldığında Burak'la dans ettik. Birkaç cabeceo yu görmezden geldim-okulun sahibininki de dahil. Ancak onlarla sohbet ettik.
Gecenin en çok dans eden ve en iyi görsellikte dans eden çifti genç bir erkek ve orta yaşlarında bir kadındı. Onlar bize Almanya'nın Wuppertal şehrinde büyük bir festival olduğunu söylediler. Avrupa'da nereden ayakkabı aldıklarını sordum, hepsini Buenos Aires'ten aldıklarını söylediler.Sürekli gidiyorlarmış.
Geceyi bitirip otelimize geri döndük.
Kafam karışmıştı: en iyi eğitmenler sık sık Avrupa'dalar ve bu insanlar neden müzikten bu kadar uzak, gösterişe bu kadar yakınlar!
Ocak 2018
Einhoven - Hollanda
